NT-proBNP to hormon uwalniany przez komórki mięśniowe komór serca podczas wzrostu ich napięcia, przy narastającym obciążeniu. Jego oznaczanie znajduje więc zastosowanie w przebiegu niewydolności serca.

Zmniejszenie siły skurczu serca może być spowodowane szeregiem chorób, które prowadzą do jego uszkodzenia. Jedną z najczęstszych przyczyn jest choroba niedokrwienna serca, kiedy w wyniku obecności blaszek miażdżycowych w naczyniach wieńcowych, zmniejsza się zaopatrzenie mięśnia sercowego w tlen. 

NT-proBNP powstaje z pre-proBNP, który przez odcięcie peptydu sygnałowego tworzy proBNP, a ten jest rozkładany do aktywnego biologicznie BNP i nieaktywnego NT-proBNP. Obie końcowe substancje mogą być oznaczane w surowicy krwi. Jednakże nieaktywny NT-proBNP jest lepszym i bardziej wiarygodnym parametrem ze względu na większą stabilność oraz dłuższy czas półtrwania.

Peptydy natriuretyczne to grupa hormonów, które powodują spadek ciśnienia krwi i rozkurcz naczyń obwodowych w organizmie. Gdy serce ma trudności z pompowaniem wystarczającej ilości krwi do tkanek, wzrasta wytwarzanie peptydów, które przez zmniejszenie oporu przeciwko któremu musi ono pracować, je odciążają. Taka sytuacja ma miejsce w niewydolności serca. Stężenia BNP i NT-proBNP są podwyższone u chorych z niewydolnością zarówno lewej jak i prawej komory, korelują ze stopniem niewydolności i z rozmiarami jam serca.

* krew żylna, surowica