CENA: 44 zł 
Oznaczenie stężenia ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG) w surowicy stosowane jest do potwierdzania i oceny rozwoju ciąży.
Ludzka gonadotropina kosmówkowa (hCG) jest sialoglikoprteiną produkowaną przez komórki trofoblastu i wydzielaną do krwi w bardzo wczesnej ciąży, jeszcze przed terminem spodziewanej miesiączki. Stężenie HCG w surowicy oznacza się wykorzysując przeciwciałą przeciw jednostce β tego hormonu. W pierwszych tygodniach ciąży stężenie βHCG podwaja się co około półtora dnia. Maksymalne stężenie obserwuje się między 8. a 10. tygodniem ciąży, potem zmniejsza się, osiągając w 14. tygodniu 20-30% stężenia maksymalnego i na takim poziomie utrzymuje się do końca ciąży. Gwałtowny wzrost stężenia βHCG w surowicy po zapłodnieniu sprawia, że jest ona idealnym markerem dla wczesnego potwierdzenia i monitorowania ciąży.
W warunkach fizjologicznych hCG odpowiada za utrzymanie ciałka żółtego, umożliwiając syntezę progesteronu i estrogenów podtrzymujących rozwój endometrium. W miarę rozwoju prawidłowej ciąży produkcję tych hormonów przejmuje łożysko. Stały poziom HCG krąży jako nienaruszona cząsteczka w surowicy zdrowych kobiet, których ciąża rozwija się prawidłowo. Podjednostki ulegają gwałtownemu rozszczepieniu i są wydalane przez nerki. Hormon łożyska, hCG, składa się z dwóch związanych w sposób niekowalencyjny i różniących się od siebie podjednostek, oznaczonych jako alfa i beta, z przyłączonymi bocznymi łańcuchami węglowodanowymi. Podjednostki α glikoproteiny są bardzo podobne do podjednostek α hormonów LH i FSH. W przeciwieństwie do nich podjednostki beta określają właściwości biologiczne i immunochemiczne hormonów. Reszty aminokwasowe swoiste dla podjednostki beta hCG odpowiadają za swoistość immunochemiczną tego hormonu.
Oznaczane wzrosty stężenia beta-HCG w odstępie 48 godzin pozwalają na ocenę prawidłowości zagnieżdżenia zarodka w macicy (co może mieć zastosowanie w przypadku procedury in vitro).